Blog 2

Blog 2
Hallo allemaal!
Het is al weer een aantal weken geleden dat ik mijn laatste blog heb gedeeld. Het leven hier is veel drukker dan dat ik had verwacht dus ik probeer een goed moment te vinden om dit verslag zo snel mogelijk af te ronden. ‘
De afgelopen weken zijn er veel dingen gebeurd die mijn leven totaal op zijn kop hebben gezet. Ik ga proberen jullie een klein inkijkje te geven van wat ik heb meegemaakt.

Week 2
Na week 1 waarbij we ‘Gods stem verstaan’ hebben behandeld Zijn we begonnen aan week 2: ‘Identiteit’ Deze week was heel intens. We kregen les van Joanne, een wijze vrouw die ons leerde om te ontdekken wie we zijn in Christus, wie/wat we zelf willen zijn en wat de wereld wil dat we zijn. Ook heb ik in deze week geleerd om andere mensen meer te zien zoals God. Een voorbeeld van een van de lessen is dit: we moesten in een lange rij tegenover elkaar gaan staan en om de beurt in elkaars ogen kijken voor 2 minuten. Het was voor mij ongelofelijk mooi om te zien hoe prachtig iedereen is gemaakt. Het was alsof God bij elk persoon tegen mij zei: ‘ Kijk Lukas hoe mooi hij/zei is, Ik heb hem/haar geschapen naar mijn evenbeeld’. Het klinkt jullie misschien allemaal wat raar in de oren, en je zal het ook nooit helemaal kunnen begrijpen als je er niet bij bent geweest, maar deze week heeft mijn kijk op de mensen om mij heen gelukkig helemaal veranderd.
Later deze week zijn we in kleinere groepen uiteen gegaan om al onze zonde te belijden en alle slechte gewoontes en pijn uit het verleden achter ons te laten. Het was zo cool om te zien hoe veel mensen er vrij werden gezet van depressie, misbruik en vele andere nare dingen.
Dus zoals ik al zei… deze week was heel intens! Ik heb nog geen 10% van alle verhalen verteld, en ik zou ook niet weten hoe ik dit allemaal op een juiste manier zou kunnen overbrengen. Ik hoop dat ik met dit stukje van deze week jullie wat heb bemoedigd. Alles kan worden geheeld als je het bij Jezus neerlegt!

Week 3
Vorig weekend hebben we een hele drukke week af kunnen sluiten in Billabong. Billabong is een dierenopvang 30 minuten rijden van de basis. Het was supergaaf om voor de eerste keer een slang en een krokodil vast te houden en van de Australische natuur te genieten.
Maandag begonnen we weer met een normale lesweek. Deze keer kregen we les van Ken Mulligan. Hij is de leider van de basis en een hele wijze man. Het onderwerp waar dit keer over werd lesgegeven is: ‘ Schoon geweten’. Ken stelde heel veel vragen waar hij zelf niet altijd antwoord op gaf. De uitdaging was dan ook om die zelf te vinden. Een paar voorbeelden zijn dan ook: Wat geloof jij?
Wat is goed en wat is fout?
Wat is zonde?
Zoals je je waarschijnlijk wel kan voorstellen ben je wel even aan het denken voordat je hier een goed antwoord op hebt gevonden. De volgende dag bespraken we vaak elkaars antwoorden en Ken gaf wat richtlijnen aan de hand van de Bijbel.
Deze week heeft enorm geholpen voor mij om een fundering in mijn geloof te leggen en te realiseren wat ik nu eigenlijk geloof.

Week 4
Week 4 was een super interessante week voor mij. Het thema was deze keer ‘Evangelisatie”. Dit is iets wat mij best wel aanspreekt. Hoe leg je nou aan iemand uit waar je in gelooft? En hoe breng je een wild vreemde nou een stapje dichter bij Jezus, zonder dat je overkomt als een of andere vreemde vogel.
Steve, de spreker van deze week, was een wat kleine man met een nogal aparte vorm van humor. Soms kon je niet vertellen of die nou boos was of dat die grappig probeerde te zijn. Dat neemt niet weg dat die al bijna 40 jaar ervaring heeft in het vak en heel veel wijsheid met zich mee draagt.
We kregen elke dag een nieuwe opdracht. Schrijf 10 getuigenissen van maximaal 2 minuten. Vertel het evangelie in 5 minuten enz… Oh ja! Dit moest ook nog eens begrijp baar zijn voor kinderen van 5 jaar. Als je iets namelijk kan uitleggen aan iemand van 5, dan kan je het aan iedereen uitleggen.
Ik heb heel veel zin om alles wat ik heb geleerd in praktijk te brengen tijdens outreach in Papua Nieuw Guinea en hier in de buurt.
Er zijn ondertussen al weer 4 weken voorbij, maar het voelt als 8 maanden. Alles wat we de laatste weken hebben mogen delen en leren en het 24/7 omgaan met alle studenten hier heeft voor al hele diepe vriendschappen gezorgd. Iedereen is op dit punt heel open naar elkaar en het voelt hier meer als een soort familie dan een school.

Week 5
Deze week was zo speciaal. Dit was een week die ik nooit van mijn leven ga vergeten en mij voor altijd heeft veranderd. Ik ga proberen om dit zo goed mogelijk onder woorden te brengen, maar ik kan nooit het gevoel, de vreugde en de groei die ik heb ervaren uitleggen op papier of verbaal.
Deze week zijn we wezen kamperen van zaterdag tot zaterdag. Dat betekende vroeg m’n bed uit in het weekend (de enige 2 nachtjes dat ik meer dan 6 uur slaap). Na een 30 minuten met de bus kwamen we aan op het terrein waar we zouden verblijven. De eerste twee dagen voelde als vakantie en echte rust! Geen elektronica en afleiding en nog geen lessen, want het was weekend. Het is verbazingwekkend hoe veel beter je elkaar leert kennen als je geen elektronica hebt om je zelf mee te vermaken, maar een kampvuur met marshmallows.
Maandag was de eerste dag dat we lessen kregen. Het onderwerp deze week was: ‘ Lordship’. Wat ik denk ik het best kan vertalen naar: ‘heerschappij’. Het betekent eigenlijk de Heer betrekken bij alles wat je op een dag doet. Alles aan Hem over geven en echte vrijheid ontdekken.
De lessen van mark duurde gerust van 8:30 in de morgen tot 15:00 en dan weer van 20:00 tot 23:00. Dat is bij elkaar opgeteld 9,5 uur per dag. Stel je een preek van deze lengte voor en dan met nog eens drie keer zo veel informatie als een normaal persoon in die tijd verteld. Mark Parker de spreker van deze week is een geweldige man. Hij is zo vol energie en wijsheid. Aan het begin is het wel wennen om zo lang naar een springende en schreeuwende 62 jarige man te luisteren.
De eerste drie dagen hadden we alleen lessen die bestonden uit worship, bidden en onderwijzen. Het is lastig om al die uren les samen te vatten in een paar zinnen, maar ik ga het toch proberen.
Een paar dingen die we hebben besproken zijn: Hoe maak je jezelf elke morgen klaar om te leven met God?, Is het mogelijk om niet meer te zondigen?, welke soort christenen zijn er? En de voor mij meest bijzondere…. Hoe kan je elke dag met God wandelen?
Maandag, Dinsdag en woensdag bestonden uit lessen en ik probeerde elke dag zo veel mogelijk op te nemen. Als ik ’s morgens wakker werd in m’n 1,5 persoonstentje (waar ik samen met Conner, een vriend uit Canada), had ik geen idee van tijd en kon ik rustig het bos in lopen om stille tijd te houden tussen de kangoeroes. Deze week is mijn communicatie met God een stuk sterker geworden, omdat ik elke dag een paar uur de tijd had om met Hem door te brengen.
Donderdag morgen begonnen we dag zoals gewoon. We hadden lessen in de morgen en daarna lunch. Daarna was er de mogelijkheid om je te laten dopen of je doop te bevestigen als je al als kind was gedoopt. De doop is iets waar ik al een paar maanden over na denk. Het is eigenlijk een fysiek teken voor de geestelijke wereld. Je laat zien dat je je oude leven achter je laat in het water en een nieuw leven wil beginnen met God. Dus…..DONDERDAG 23 NOVEMBER HEB IK ME LATEN DOPEN! Het gevoel van vrijheid en blijdschap in de dagen erna is lastig uit te leggen. Ik denk dat ik het kan vergelijken met een rugzak van 30 kilo die je al je hele leven op je rug hebt en dan in eens van je schouders valt.
Later op de avond tijdens het aanbidden en prijzen van God is er nog iets gebeurt dat me voor de rest van mijn leven zal bij blijven. Eerder op de avond had ik naar God uitgesproken of Hij mij alstublieft wilde aanraken. Dit klinkt misschien vreemd, maar ik worstelde er al een tijdje mee dat ik niet kon huilen. Elke keer als anderen hun meest ontroerende levensverhaal vertelde voelde ik wel een hele hoop, maar er kwamen nooit tranen. Ik vond dat vreemd om te zien bij mijzelf, was ik dan zo ongevoelig? Tot op een zeker moment tijdens de worship ineens uit het niets de Heilige Geest besloot om me te laten zien en voelen wat Jezus voor mij heeft gedaan. Ik begon te huilen en te huilen voor, ik denk wel, een half uur. Het klinkt allemaal wat vreemd, maar dit moment moet een van de beste uit mijn leven geweest zijn. Dit moment liep over in een tijd waar ik aan God vroeg wat Hij met de rest van mijn leven wilde doen. Ik kreeg heel sterk de indruk dat God tegen mij zei om minimaal twee jaar naar Papua Nieuw Guinea te gaan voor zendingswerk. Natuurlijk zit ik nog met een hoop vragen over hoe en wanneer ik dit nieuwe avontuur met God aan kan gaan. Maar ik heb mijn hele leven aan Hem gegeven en vertrouw Hem volledig in alle stappen die ik ga zetten in de rest van mijn leven en laat Hem alles leiden en sturen.
Vrijdag was begonnen we om acht uur in de morgen met het houden van stille tijd. We hebben stap voor stap doorgenomen hoe we elke morgen stille tijd kunnen houden met God en hoe je jezelf klaar maakt voor de rest van de dag. We deden dit alleen veel uitgebreider. We begonnen met danken en prijzen, waarna we over gingen op het belijden van onze zonden en vroegen we om de heerschappij van God in ons leven. Daarna zijn we weer een tijd bezig geweest met de Bijbel. Later begonnen we weer met worshippen en vroegen we om de uitstorting van de Heilige Geest. God was zo aanwezig! Links en rechts werden er mensen aangeraakt door de Heilige Geest en de meest verbazingwekkende talenten en gave kwamen bovendrijven bij iedereen. Later sloten we de dag af met het Heilig avondmaal en gebed voor elkaar. Deze dag duurde bij elkaar zo’n 18 uur, je kan je misschien wel voorstellen hoe moe iedereen was.
Na een goede nacht rust was het tijd om alles weer in te pakken en terug te keren naar de basis. Daar aangekomen bestond het weekend voor uit slapen en schoonmaken. Lastig hoor.. geen moeder in de buurt om alles voor je te wassen.

Het is nu week 6 en we zijn druk bezig met het leren over ‘natuur en karakter van God’. De tijd gaat hier ongelofelijk snel en hopelijk vind ik snel de tijd om weer een volgende update over alles wat ik hier beleef.